για μένα

Λοιπόν αυτός που γύρευα είμαι (κ ART ά SOS)
(θαμώνας σε στίχων λυρικά ηλιοστάσια απ’ το ένα στο άλλο Ποίημα περιδιαβάζοντας ριπές μονοσύλλαβης ερημίας)  

επικεφαλής στροφή (κτερίσματα Επιούσιας Ομοιοκαταληξίας)
Ποιητής με μύτη Σιρανό
και πρόσωπο χασάπικο σαράντα
στην αγκαλιά μάγισσας νύχτας  
που φέρνει στα κλαδιά της Ποιήματα λωτοφάγα…

Γιατί ήθελε να ξέρει απ’ έξω κι ανακατωτά τις λέξεις
«που ενθάρρυναν τα πράγματα
ν’ αρχίσουν να συμβαίνουν»:

συν-πεμτουσία γαλάζιου ουρανού
πλην-εντελέχεια εφηβικού λευκώματος
και μ’ ένα σύννεφο ζωσμένη στο μεσοφόρι της

λέξη ποντοπόρος ενδόμυχου χειμώνα (Τάσος Κάρτας, Ένας Στίχος που είναι να βγει…)



Βίος και Πολιτεία στων Ποιητών το δρόμο
(για τον προσεταιρισμό μαγικού ρεαλισμού Λέξεων)  
απ’ τα λόγια των Ποιητών φτάνεις πιο εύκολα
στον κήπο με τις αυταπάτες Οδυσσέα Ελύτη
κι απ’ το κορίτσι που αγαπάς
μηδέν εις το πηλίκο υψικαμίνου σώματος
στίλβοντος Ανδρέα Εμπειρίκου,
χρυσή ανταύγεια ονείρου στα μαλλιά
σφαγμένης ερώτησης που δε λέει να σωπάσει  Έκτορα Κακναβάτου,
ημερολόγια καταστρώματος Γιώργου Σεφέρη φυλάγουν τη μορφή του ανθρώπου
κι εύφλεκτο εγώ που ατένιζε μάννα εξ ουρανού Μίλτου Σαχτούρη
έως ότου ο κόλπος όλος ερευνηθεί
και μηδίσει το σγουρό εφηβαίο αείφυλλων γυναικών-
Έτσι,
με σπασμένες αρτιότητες του Μέσα βίου Έξω
Μεταφερθήκαμε Παραπλεύρως Χλόης Θερμοκηπίου
ερήμην τελευταίου σώματος Κικής Δημουλά-
ψυχή μου διάτρητη,
κύμβαλο άλλοθι στη ρότα άσφαιρου τοπίου,
«παλίντονος αρμονίη» Νάνου Βαλαωρίτη
σχέδια για το μέλλον του ουρανού Νίκου Καρούζου 
για την ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΗ ΤΡΕΛΗ ΡΟΔΙΑ  WWW.ποίηση το μοναδικό πράγμα στον κόσμο που έχει αιτία.gr/Γιώργος Χειμωνάς@ επινοημένες σαρανταποδαρούσες λέξεις σαν έτοιμες από ουρλιαχτό.com/Νίκος Εγγονόπουλος…
                
Εδώ όμως «ξαστοχούν γλυκά τον εαυτό τους»
μικρές «χοηφόρες μεταφορές»,
scrabble νοημάτων μονόλογων,
περίακτοι συμβολισμοί οδοφράγματος σιωπής
που ονειρεύονται την ηχώ της μοναξιάς τους, 

ένας στίχος που είναι να βγει…
απλή σκέψη του λέγοντος όνειρα του μη πραγματικού,
ροδόσταμο λάλον ύδωρ
γενικής διαιρετικής ετερόπτωτων πόθων Ποίησης
που εξοστρακίζει λίμπιντο
και, τελικά,  μια πολιτεία πασχαλίτσες
διψώντας την υπέρτατη γενίκευση της δυνατής κραυγής της,
που «Πάντα Ρει» 
στη στύση των Ονείρων
επιούσιας ομοιοκαταληξίας με δούρειο χρησμό-

Λαιστρυγόνες Κύκλωπες δηλαδή,
που κουβανώ on line στο P.C μου,
 δοκιμές νάρκης στην εικονολογία  ΑΚΡΟΝ ΑΩΤΟΝ ΣΙΩΠΗΣ ΙΩΒΗΛΑΙΟΥ
«που κάμνουνε για λίγο να μη νοιώθεται η πληγή της μοναξιάς».

Συνελόντι εἰπεῖν :
το «κ ART ά SOS»
είναι σύνθεση ευσεβής από το Κάρτας και Τάσος
αλλά στην κυριολεξία της, η κατά Βαλαωρίτη στυγνή πραγματικότητα, είναι φιλόλογος και θα ήθελε να ξέρει  απ’ έξω κι ανακατωτά όλες τις λέξεις,
«που ενθάρρυναν τα πράγματα ν’ αρχίσουν να συμβαίνουν»


ΤΟΥΤΕΣΤΙΝ
Όλοι μας ονειρευόμαστε πολύ κάθε νύχτα, αλλά το πρωί έχουμε ξεχάσει το ενενήντα τοις εκατό απ’ όσα έγιναν. Κάθε ταξίδι στα όνειρα  τρεις λέξεις δρόμος: Αγάπη, Σοφία, Ζωή (με όποια σειρά σιωπής.): «κάτι σαν άπιαστα του Παραδείσου σήματα ολόισια μες την καρδιά του Ήλιου.»! Τ' αφήνω κάτω απ' το χαλάκι της e-εξώπορτας, να δεις «φως» και να περάσεις μέσα. Εκεί, γυρεύοντας παραληρήματα της Ποίησης, επιστρέφω στον τόπο του «εγκλήματος» των λέξεων, να βρω αυτή με το παράξενο όνομα. Έρχεται κάθε πρωί με την «αόριστη γοητεία» της κι έτσι «πιο ελεύθερα την πλάθω μες το νου μου» με «μιαν ονειρώδη συμπαθητική ομορφιά». «Και τόσο πλήρως την φαντάζομαι» που με υπεροψία και μέθη της γνέφω «σ' αγαπώ», ξέροντας ότι το άλλο πρωί θα την ξεχάσω για χίλια άλλα Ποιήματα. «Σαν κατανόηση της ματαιότητας των μεγαλείων».

Διπλό ΚΛΙΚ, λοιπόν, στη μηχανή αναζήτησης των ψευδαισθήσεων για τον προσεταιρισμό μαγικού ρεαλισμού λέξεων:


όπου ορκίζοντας με εφήμερες αναρτήσεις την άμεμπτη μαγεία της ΣΙΩΠΗΣ, ανακαλύπτεις μια ατέλειωτη ΣΤΙΓΜΗ «υπεροψίας και μέθης», αντικλείδι πενιχρό για τη «ματαιότητα των μεγαλείων», που έχει ο κάθε «ΔΑΡΕΙΟΣ» μέσα μας!

Τι θέλει να πει ο Ποιητής (αυτοσαρκάζοντας τον αδιέξοδο ποιητικό του οίστρο);

«τόσα χρόνια μέρες και νύχτες και πορφυρά μεσημέρια, γράφω και ξαναγράφω αυτό τον Φαύλο Δούρειο Στίχο, λευκή και απρόσιτη παρομοίωση στ' αναφορικό φεγγαρόφωτο, απλή σκέψη πτερόεντος λόγου άμεμπτων συμβολισμών Επιούσιας Ομοιοκαταληξίας»

Δεσμώτης στον Ίλιγγο της Σκιας 1000 Λέξεων= Μια Εικόνα Ποιήματος Flying Libido With  A Ukulele - κ ART ά SOS (από το Κάρτας και Τάσος) www.afterzed.gr/kartas

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου